Güneş’in manyetik alanının gezegenlerin oluşumunu etkilediğini biliyor muydunuz? Güneş Sistemi’nde sekiz gezegen var. Çoğumuz Plüton’un artık bir gezegen olarak sınıflandırılmadığı gerçeğini hala atlatamadık ancak bu kabul etmemiz gereken bir gerçek. Bu şekilde düşünün, bu bize dört kayalık gezegen ve dört gazlı gezegen ile çok simetrik bir güneş sistemi bıraktı; hatta onları ayıran bir sınır asteroit kuşağı bile var.
Güneş’e en yakın olan dört iç gezegen birbirinden tamamen farklı görünebilir, ancak esas olarak silikat kayalardan oluşan katı bir yüzey gibi çok ortak noktaları vardır.
Asteroit kuşağını geçtikten sonra dış gezegenler var; daha çok hidrojen, helyum ve diğer gazların yoğun atmosferlerinden oluşan gaz devleri.
Giderek daha fazla ipucu, güneş sistemindeki gezegenlerin yarısının diğer yarısından bu kadar farklı olmasının tesadüf olmadığına işaret ediyor.
Kayalık gezegenler, Dünya’ya jeolojik benzerlikleri nedeniyle aynı zamanda karasal olarak da adlandırılır.
Cıva, çok küçük ve aşırı sıcaklıklara sahip; asit bulutlarıyla cehennem gibi bir yer olan Venüs; Kızıl manzaraları ve mavi gün batımlarıyla Mars, hepsinin birbiriyle ve gezegenimizle ortak bir yanı var.
Küçük boyutlarına göre bileşimleri, gazlı gezegenlere kıyasla tüm karasal gezegenleri çok yoğun yapıyor.
Sadece kayalık silikat yüzeylere sahip oldukları için değil, aynı zamanda üst mantodan iyi farklılaşmış metalik çekirdeklere sahip oldukları için bu durum böyle.
Bu metalik çekirdekler esas olarak manyetik özelliklere sahip bir element olan demirden oluşur.
Dünyanın demir ve nikel çekirdeğinin özellikleri, gezegenimizin bir manyetosfere sahip olduğu anlamına gelir, bu önemli bir manyetik alan.
Ancak sadece gezegenlerin manyetosferleri olamaz. Güneş, bu sistemin ortaya çıkan konformasyonuyla çok fazla ilgisi olduğunu bildiğimiz manyetik alanlar üretiyor.
Bilim adamları, Güneş’in manyetik alanının gezegenlerin oluşumunu etkilediğini kanıtladılar
İki gezegen bilimcisi tarafından geliştirilen bir model, Güneş’in manyetik alanının kendisine en yakın gezegenlerin oluşumu ve özellikleri üzerinde etkisi olduğunu gösteriyor.
Maryland Üniversitesi’nden William F. McDonough ve Tohoku Üniversitesi’nden Takashi Yoshizaki adlı araştırmacılar, Güneş’e olan uzaklığı ve kayalık gezegenlerin yoğunluğunu ilişkilendirdi.
Sonuçlar yakın zamanda bilimsel dergilerde yayınlandı.
Yıldızlar, yaşamlarının başlangıcında etraflarında bir yığılma diski oluşturuyor.
Bu ilk-gezegen diski, yeni doğan yıldızın etrafında dönen gaz ve katı maddeler içerir. Zamanla, bu malzemelerin bazıları bir araya toplanır ve gezegenleri oluşturur.
McDonough ve Yoshizaki’nin bulguları, Güneş’in manyetik alanının manyetik malzemeleri çevresine çektiğini gösteriyor.
İlk başta, bu malzemeler genç yıldızla çarpıştı, ancak pro-gezegen diski yavaş yavaş soğudukça, bu manyetik malzemeler bir araya toplandı ve kayalık gezegenlerin demir çekirdekleri haline gelecek olanı ortaya çıkardı.
Model, güneş sisteminin özelliklerine o kadar iyi uyuyor ki, her gezegendeki metalik malzemelerin sayısında gözlemlenen varyasyonları bile gösteriyor.
Gezegenler Güneş‘ten ne kadar uzaksa, sahip oldukları metal içeriği o kadar az oluyor.
Bu bize güneş sistemimizin nasıl oluştuğu hakkında daha iyi bir fikir verir ve diğer yıldızlardaki ötegezegenlerin oluşumunu anlamamıza yardımcı olabilir.
Ancak aynı zamanda, bir güneş sisteminin Goldilocks bölgesinin, yıldızına olan uzaklığı nedeniyle, yalnızca doğru sıcaklıklar nedeniyle değil, aynı zamanda doğru manyetizma nedeniyle kuşkusuz yaşam için ayrıcalıklı olduğunu da açıkça ortaya koyuyor.
